Zondagscolumn 7

Het schrijven van boeken is een rare business. In elke titel zit honderden uren aan werk – de eerste versie, het geschaaf, toegevoegde details, het geschrap, vervangen plotwendingen – en daarna is het nog maar de vraag of je meer dan vijf exemplaren aan de man kunt brengen. Voor een schrijver die publiceert in eigen beheer is marketing net zo belangrijk als het schrijven, maar ik ben geen verkoper. Ik haat het om de boer op te gaan met een stapeltje papieren vol teksten. ‘Mijn boek moet je echt lezen!’ Dat heeft iets pathetisch.

Lees meer »

Is alleen reizen eigenlijk wel leuk?

Vandaag liep ik met een goede vriend in de duinen bij Castricum. Dat doen we eens in de twee of drie maanden. Het is een interessant figuur die zelfs na twintig jaar vriendschap met verrassende invalshoeken komt. Goede gesprekken die je dwingen alert te blijven. Nu vroeg hij iets wat me aan het denken zette. Hoe ik dacht over alleen reizen. Hij is, zoals ik, vrijgezel en dat betekent dat hij vaak alleen op vakantie gaat. En dan, zei hij, sta je te kijken naar iets fenomenaals in de natuur of in een stad en je kunt het niet delen. Op de mooie momenten slaat de eenzaamheid toe.

Lees meer »

Wandelen langs de IJzeren Rijn

Wie vanuit Roermond zuidwaarts treint, is het vast weleens opgevallen: er buigt een spoor af naar het westen dat is onderbroken bij een weg en daarna tussen de huizen verdwijnt. Dit is de IJzeren Rijn, een in onbruik geraakt goederenspoor dat ooit door de Belgen is aangelegd. (Lees hier het Wikipedia-artikel over de achtergrond.) Pal na de Duitse grens, vanaf het dorp Dalheim, is het traject echter nog in gebruik als passagierslijn. Onlangs reisde ik af naar Dalheim om langs het Nederlandse traject naar Roermond te wandelen.

Lees meer »

Station Terneuzen: Wanneer stopt daar weer een trein?

Eén van de meest curieuze stationsemplacementen in Nederland is misschien wel dat van Terneuzen. Er liggen zo'n zes sporen, netjes eindigend met een stootblok, en er staat een oude loods waar een trein naar binnen kan rijden. Het geheel is overwoekerd, maar vooral aan de oostkant van de loods lijkt één en ander nog in bruikbare staat.

Lees meer »

European Sleeper's Maiden Voyage

Het viel meteen op, ook al was het dezelfde trein als afgelopen maandag, toen de testrit even na halfzeven arriveerde op Amsterdam Centraal. Dit keer rolde het materieel het station binnen met de logo’s van European Sleeper pontificaal op de rijtuigen. Het was nu echt, inclusief wachtende passagiers op perron 7 van station Berlin Gesundbrunnen. “Wat een feest!” riep een Nederlander vanuit een coupéraam terwijl ik langs de trein richting het vierde rijtuig wandelde. Hij was oprecht gelukkig, op de manier van een vader die oprecht trots is op – en blij voor – zijn kind dat een droom ziet uitkomen. En eigenlijk leek het voor iedereen een beetje zo.

Lees meer »

De Bizarste Treinreis van Nederland

Er zullen in Nederland weinig treinreizen zo’n bizarre route rijden als de intercity van Dordrecht naar Venlo. Een logische route zou betekenen dat de reizigers via Breda, Tilburg en Eindhoven  hun bestemming bereiken. De route die wordt gereden gaat echter eerst noordwaarts richting Schiphol en buigt onder Amsterdam weer af naar het zuiden om via Utrecht en Eindhoven naar Venlo te rijden. Ik besloot de rit van 3 uur en 24 minuten in zijn geheel te maken.

Lees meer »